สารภาพตรงๆ ดูข่าว ติดตามบรรยากาศการช่วยเหลือผู้ประสบภัยน้ำท่วมใหญ่ในหลายจังหวัดทางภาคใต้แล้วหดหู่ใจ จิตตก บางคน “นอนรอความตาย” บางคนจมน้ำ ไฟฟ้าช็อต ปีนหลังคามาหาที่หาทางเพื่อความอยู่รอด
ภาพที่ผู้คนเกาะเสาไฟฟ้าท่ามกลางกระแสน้ำเชี่ยวกรากไม่ให้น้ำพัดร่างไป เสียงร้องขอวามช่วยเหลือด้วยความหิวโหย ความหวาดกลัว เสียงปนน้ำตาอ้อนวอนขอให้ช่วยชีวิตคุณพ่อคุณแม่ บุพการีที่สูงอายุเคลื่อนไหวลำบาก บางเคสอัพเดทในเวลาต่อมาว่า “คุณพ่อเสียแล้วนะครับ” ได้นำกลับออกไปเพียงแค่ร่าง ท่ามกลางการเข้าช่วยเหลืออย่างเต็มสรรพกำลังคือผ่านเหตุกาณณืไปแล้วหลายวัน ค่อยตั้ง ผอ.ศูนย์เพื่อสั่งการช่วยเหลือแบบ่งทีม ทำงานอย่างเป็นระบบ จากความช่วยเหลือ กู้ภัย ขจัดทุกข์ กลายเป็นต้องมาตามเก็บศพ เจอเคสความตาย เกินกำลังใครต่อใครที่จะได้
ประเทศไทยเรามีหน่วยงานเยอะมาก เรามีข้าราชการหลายแสน เรามีท้องถิ่น เรามีรัฐบาล เรามีกระทรวง มีกรม มีสำนักต่างๆ มีหน่วยงานพิเศษเต็มไปหมด แต่พอจะช่วยประชาชน เจอข้อจำกัดหรืออะไรทำไมมันช้าไปหมด จากการรอความช่วยเหลือ กลับกลายเป็นเป็น “นอนรอความตาย”แค่รอว่าจะตายวันเวลาไหน แค่นั้น เพราะไม่ทันจะได้ช่วยแล้ว
เสียงชาวบ้านก่นด่า รัฐบาล ที่อาจจะประเมินสถานการณ์ช้าไป ตกหนักต่อเนื่อง หลายวันคิดว่าไม่เท่าไหร่ ไม่นานน้ำคงไหล แต่ฝนมาเติมต่อเนื่องสูงขึ้นท่วมชั้น1 ท่วมมิดหัว ลามชั้นสอง ชาวบ้านต้องชีชวิตบนหลังคา บางคนต้องเอาร่างไร้วิญญาณของมารดา เข้าตู้เย็น เป็นภาพที่สะเทือนใจมาก กว่าจะรู้ว่ามีใครเป็นผู้บัญชาการเหตุการณ์ ก็ปาไปวันที่3-4ที่หนักแล้ว ทั้งที่น้ำท่วมเป็นเรื่อง “ไม่ปกติ” แต่ด้วยความท่วมทุกปี จนบางคนเห็นว่าเป็นวงรอบปกติ ความช่วยเหลือจึงมองในสเกลปกติแบบที่ทำ เราจะสังเกตได้ว่า เดี๋ยวพิษณุโลกท่วม เดี๋ยวอยุธยาท่วม เดี๋ยวหลายจังหวัดภาคใต้ท่วมตามเดือนตามวงรอบ แล้วก็ผ่านไปแบบนี้ทุกปีมีเยียวยา มีคนเจ็บคนตาย ทั้งที่นี่คือความไม่ปกติ
เราเลือก สส .เรามีรัฐบาล เราเลือกผู้นำท้องถิ่นมาจัดการปัญหาเหล่านี้อย่างยั่งยืน ไม่ใช่รอไปถือกระเช้าสวัสดีปีใหม่ สงกรานต์กับนักการเมืองที่ต่อรองเก้าอี้ กินโควต้า หาเงินทอนโครงการ เราต้องการ “ผู้นำ” ที่เข้ามาแก้วิกฤต มาทำให้ทุกข์ของประชาชนบรรเทาเบาบางลง ไปใช่รอความตาย มีรัฐบาลเหมือนไม่มี ต้องรอ ดาราขี่เจ๊ตสกีมาช่วย รอเซเลปรออินฟลูมาทำคอนเท้นแจกข้าว นักการเมืองบางคนมีช่างภาพมาเพียบมาถ่ายคอนเท้นทำกับข้าว20นาที แล้วหายไปงานอื่นที่จังหวัดอื่นต่อ นี่มันสังคมจอมปลอม เปลือก ที่ควรพอได้แล้ว ความเป็นความตายชีวิตชาวบ้านคือของจริงไม่ใช่คอนเท้นสร้างบุญคุณเอาไว้หาคะแนนเสียง
มีคนย้อนว่ารัฐมนตรีหลายคน หรือพรรคการเมือง นักการเมืองหลายคนมีส่วนจัดการปัญหาโควิดที่หนักหนาปี 2563-2564 ที่คนนอนรอเตียงรอความตายข้างถนน ไม่มีแมสมีคนกักตุน วัคซีนไม่พอ การจัดการห่วยแตก รัฐแทบเรียกได้ว่าล้มเหลว คนนอนตายข้างถนน คนติดเชื้อไร้การเหลียวแล เตียงไม่พอ เมรุเผาแทบไม่ทันระเบิดทันที
ภาพแบบนี้เคยเกิดโดยที่มีคนในรัฐบาลนี้เคยเป็นรัฐมนตรีสมัยนั้นอยู่ตั้งหลาย เรียกได้ว่ามีท่านก็เหมือนไม่มี ฟังก์ชันไม่ต้องพูดถึงไม่เวิร์ค ช่วยบรรเทาทุกข์และหยุดความตายประชาชนไม่ได้ ผ่านมา5ปี เหมือนไม่เคยถอดบทเรียน แม้ว่าโรคระบาด กับน้ำท่วมปัจจัยต่างกัน แต่ประสบกาณณ์และความทำงานไม่ค่อยทันท่วงทีมันเป็นเหมือนเดิม สงสารประชาชนที่นอนรอความตาย อาหารประทังชีวิตยาก บางต้องจมน้ำตายต่อหน้าต่อตา เราจะมีรัฐบาลแบบนี้ไว้เพื่ออะไรกัน ถ้าทำดีทำไวเราจะชม แต่ท่านๆทั้งหลายยืนยันว่าไม่ล่าช้า อันนี้ขอให้สายตาย70กว่าล้านคู่ทั่วประเทศตัดสินเอาเองว่าช้าหรือไม่ ใครทำงานได้ไม่ได้ และจำเอาไว้อย่าไปเลือกใครแบบนี้เข้ามาอีก!
