คดีนี้อัยการโจทก์ยื่นฟ้องจำเลย 7 คน ฐานร่วมกันมั่วสุมตั้งแต่ 10 คนขึ้นไป โดยใช้กำลังปทุษร้ายก่อให้เกิดความวุ่นวายในบ้านเมืองฯ และศาลชั้นต้นยกฟ้องจำเลย 2 คน คงเหลือจำเลย 5 คน ที่ต่อสู้คดีถึงชั้นศาลฎีกา โดยศาลอุทธรณ์ได้พิพากษาลงโทษจำคุกจำเลยไว้คนละ 2 ปี 8 เดือน และให้ประกันตัวระหว่างฎีกา
โดยจำเลยที่ 1 คือนายนพรุจ วรชิตวุฒิกุล แกนนำกลุ่มพิราบขาว ให้การปฏิเสธ อ้างว่าถูกเจ้าหน้าที่ทำร้ายร่างกายในระหว่างการชุมนุม ไม่ได้ไปทำร้ายเจ้าหน้าที่ ส่วนจำเลยที่ 4-7 คือ นายวิภูแถลง พัฒนภูมิไท / นายณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ / นายวีระกานต์ มุสิกพงศ์ และนายแพทย์เหวง โตจิราการ ให้การรับสารภาพในชั้นศาลฎีกาว่าไปร่วมชุมนุมหน้าบ้านพักพลเอกเปรม ด้วยเจตนาให้เกิดประโยชน์กับประเทศในระบอบประชาธิปไตย แต่ไม่คิดว่าจะเกิดเหตุวุ่นวาย จนควบคุมสถานการณ์ไม่ได้ศาลฎีกาพิเคราะห์จากพฤติกรรมและพยานหลักฐานแล้ว การที่จำเลยฎีกาขอให้ศาลลงโทษสถานเบานั้นฟังไม่ขึ้น จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์ จำคุกคนละ 2 ปี 8 เดือน ไม่รอลงอาญาเนื่องจากเห็นว่าเป็นการกระทำที่ร้ายแรง มีการเตรียมวางแผนไว้ล่วงหน้า ในการนำกำลังมวลชนไปใช้กำลังประทุษร้าย และต่อสู้ขัดขวาง การปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ตำรวจ จนเกิดการปะทะกันและมีผู้ได้รับบาดเจ็บ ซึ่งเป็นการสร้างความวุ่นวายให้เกิดขึ้นในบ้านเมือง แม้ว่าตำรวจจะสั่งให้ยุติการชุมนุมถึง 3 ครั้ง แต่กลุ่มผู้ชุมนุมใช้ก้อนหินขว้างปาตำรวจ และการที่ตำรวจใช้แก๊สน้ำตา สเปรย์พริกไทย ในการควบคุมสถานการณ์ถือว่าเป็นไปด้วยชอบแล้ว
