‘สมชัย’ เล่าเรื่องเปรียบเปรย เย้ย ‘ลุงตู่’ เปลี่ยนไป!

หลายปีผ่านไป ด้วยฝีมือไม่เท่าไรของเพื่อนๆลุง การงานก็เลยไม่ค่อยคืบหน้า ปัญหาต่างๆเริ่มสะสม เพื่อนบางคนก็ทำตัวไม่เป็นที่น่าไว้วางใจแก่ชาวบ้าน แต่ลุงรักเพื่อน ใครว่าเพื่อนลุงลุงก็จะโกรธ มีคนพยายามบอกลุงว่าพอแล้วๆแต่ลุงก็กลัวว่าชาวบ้านในหมู่บ้านจะตีกันอีก ลุงจึงบอกว่าถ้าตีกันลุงก็จะอยู่ตรงนี้แหละ พักหลังคะแนนนิยมลุงลดต่ำเรื่อยๆแต่ลุงไม่รู้ตัว เนื่องจากยังมีกองเชียร์บางส่วนเชียร์ให้ลุงสู้สู้ ลุงเลยมีแรงฮึดสู้ต่อ

พอลุงบอกลุงจะสู้ต่อ บรรดานักเลงหัวไม้ในหมู่บ้านเห็นเป็นโอกาส เลยมารวมตัวกัน ตะโกน “เราสนับสนุนลุง เราสนับสนุนลุง” ยามนั้น ลุงเริ่มตาฝ้าฟางลืมพฤติกรรมในอดีตของนักเลงหัวไม้เหล่านั้น อ้าแขนรับมาเป็นพวกด้วยความเต็มใจ บรรดาชาวบ้านเริ่มหันหน้ามองกันเลิ่กลั่ก นึกถึงสุภาษิตที่ว่า “คบคนพาลพาลพาไปหาผิด” หรือลุงที่เคารพของเราจะเสียคนตอนปลาย

ก่อนหน้านี้ ลุงขอให้ตามีช่วยเขียนกติกา เพื่อหาคนดีมาดูแลหมู่บ้านต่อจากลุง ตามีก็เขียนกติกาเสียรัดกุมดูยุ่งเหยิงไปหมด กติกาที่เขียนประกาศแล้วก็ใช้ไม่ได้ ต้องมีประกาศอื่นมาแก้ไข กติกาที่เขียนก็ขัดไปขัดมาจนตามีก็งงว่ากติกาเล็กจะขัดกติกาใหญ่หรือไม่ วุ่นวายกันไปทั่ว ลุงเองก็ไม่ถนัดในเรื่องกฎหมายก็เชื่อใจทีมงานว่าที่บอกมานั้นถูกต้อง เลยสัญญาว่าเดือนยี่ปีหน้าลุงจะให้มีประชุมชาวบ้านเพื่อหาผู้นำหมู่บ้านใหม่สักที ตามีกับลุงวิดอีกคนที่รู้กฎหมายดี รู้ว่านับเดือนแล้วยังไงก็ไม่ทัน เพราะที่ผ่านมามัวแต่ดึงกันไปดึงกันมาจนลืมนับเดือนวัน แต่ไม่กล้าพูดอะไรมาก กลัวจะขัดใจลุง เลยปล่อยให้เลยตามเลย

พอลุงพูดซ้ำบ่อยๆ ชาวบ้านเริ่มจำว่าเดือนยี่ปีหน้า เดือนยี่ปีหน้า นี่ถ้าถึงตามกำหนดแล้วกลายเป็นว่าไม่มีประชุมชาวบ้านอีก ท่าทางลุงจะเสียคำพูดเป็นครั้งที่เท่าไรไม่รู้นะ พักหลัง ลุงชอบทำท่าโมโหกราดเกรี้ยวบ่อยๆผมเข้าใจว่าน่าจะเป็นมุกของลุงจะได้ไม่มีใครมากล้าตอแย แต่พอทำบ่อยๆคนเค้าไปพูดกันว่า ลุงเปลี่ยนไปนะ ผมน่ะกลัวว่า มุกแบบนี้ต่อไปจะใช้ไม่ได้ผลและยิ่งทำให้ชาวบ้านเขาไม่พอใจ ยังไงๆลุงลองนึกดูนะ

เป็นห่วงลุงจริงๆ”