ส่วยคือปัญหา ‘ระบบ’ ไม่ใช่ตัวตนของตำรวจทั้งองค์กรปัญหาส่วยฝังรากมานานหลายสิบปี เกิดจากภาระงานตำรวจที่หนักหน่วงเกินมนุษย์ แต่สวัสดิการและรายได้กลับสวนทาง จนบางคนหลุดไปสู่พื้นที่สีเทา แต่การเหมารวมว่าตำรวจทุกนายเลว คือความอยุติธรรมต่อ “ตำรวจน้ำดี” ที่ยังยืนหยัดทำงานสุจริต
งานตำรวจหนักกว่าทุกกระทรวง แต่ค่าตอบแทนต่ำกว่าความเสี่ยงชีวิตตำรวจทำงาน 24 ชั่วโมง รับมืออาชญากรรมทุกรูปแบบ แต่เงินเดือนเลี้ยงครอบครัวยังลำบาก ปัญหาปากท้องคือจุดอ่อนที่ทำให้ระบบถูกเจาะ ไม่ใช่เพราะตำรวจส่วนใหญ่ไร้ศีลธรรม ปฏิรูปตำรวจที่ผ่านมาหลงทาง ไม่แตะรากปัญหาจริง ใช้งบฯ นับร้อยล้าน แต่ไม่เพิ่มสวัสดิการ ไม่เพิ่มกำลังพล ไม่ลดภาระงาน ตำรวจยังขาดคน ขาดเครื่องมือ และต้องวิ่งตามอาชญากรยุคใหม่แบบหลังขดหลังแข็ง
กฎหมายแรง–องค์กรลงโทษจริง ตำรวจชั่วถูกไล่ออกปีละนับพัน
มาตรา 157 ไม่ได้อ่อน และสำนักงานตำรวจแห่งชาติก็มีมติปลด–ไล่ออกตำรวจชั่วอย่างต่อเนื่อง แต่เสียงเหล่านี้ไม่เคยถูกพูดถึง มีแต่ข่าวเหมารวมโจมตีทั้งองค์กร พวกอินฟลูฯ–สื่อบางส่วน สร้างภาพเกลียดตำรวจ ทั้งที่บางคนก็ไม่ขาวเพจและอินฟลูจำนวนหนึ่งโจมตีตำรวจทั้งระบบ ทั้งที่บางคนแฝงตัวอยู่ในพื้นที่สีเทาเสียเอง การด่าตำรวจน้ำดี คือการทำลายคนที่ยังเป็นเสาหลักของสังคม
ผู้นำต้องปกป้องตำรวจดี และเด็ดขาดกับตำรวจชั่วความลังเลเพราะสายสัมพันธ์ รุ่นพี่ รุ่นน้อง หรือการแอบอ้างอำนาจ คือระเบิดเวลาทำลายศรัทธา หากไม่จัดการคนชั่วอย่างตรงไปตรงมา คนดีจะถูกกลืนหายไปกับระบบ
ปฏิรูปที่แท้จริง ต้องเริ่มจาก “คุณธรรม + ปากท้อง” ฉีดวัคซีนคุณธรรม เพิ่มสวัสดิการ เพิ่มกำลังพล ยกระดับอุปกรณ์ให้ทันยุค 5G เมื่อชีวิตมั่นคง ไม่มีใครอยากเอาอนาคตไปแลกเงินสกปรก
เมื่อสังคมพัง คนแรกที่ประชาชนวิ่งหา คือ ‘ตำรวจ’ รับบทเป็นทั้งครูสอน หมอรักษา ทหารป้องกันประเทศ แต่เมื่อทุกอย่างลุกเป็นไฟ—ตำรวจคือด่านสุดท้ายถ้าตำรวจดีท้อแท้ ประเทศนี้จะเหลืออะไร หยุดด่าตำรวจทั้งองค์กร แล้วหันมาช่วยกันปกป้องตำรวจน้ำดีเพราะวันที่คนดีถูกฆ่าด้วยอคติ คือวันที่สังคมแพ้โดยไม่ต้องรบ
