“พิธา” ร่วมเวทีสวัสดิการผู้สูงอายุ ย้ำความสำคัญรัฐต้องลงทุนในชีวิตประชาชนทุกช่วงวัย หวังเห็นประเทศไทยมีครบทั้ง 4 ขารับสังคมสูงวัย เพิ่มเบี้ยผู้สูงอายุ-ศูนย์ชราบาล-ออกแบบเมืองด้วย universal design-จ้างงานผู้สูงอายุ
วันที่ 9 เมษายน 2567 ที่โรงพยาบาลผู้สูงอายุบางขุนเทียน นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ ประธานที่ปรึกษาหัวหน้าพรรคก้าวไกล รับเชิญเป็นผู้บรรยายในงานสัมมนาสวัสดิการผู้สูงอายุสู่อนาคตที่ยั่งยืน จัดโดยคณะกรรมาธิการการสวัสดิการสังคม สภาผู้แทนราษฎร ร่วมกับกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ ในหัวข้อ “รัฐสวัสดิการที่ต้องสร้างการมีส่วนร่วม” ว่าเรื่องของสวัสดิการผู้สูงอายุเป็นสิ่งที่ทุกพรรคการเมืองต่างพูดถึงกันหมด ตั้งแต่ช่วงหาเสียงเลือกตั้งปีที่แล้ว มีคนถามว่าทำไมพวกตนในวัยหนุ่มสาวและวัยกลางคนถึงต้องสนใจเรื่องสวัสดิการผู้สูงอายุด้วย คำตอบก็คือสวัสดิการผู้สูงอายุก็คือสวัสดิการของประชาชนทุกคน เพราะหากประเทศไทยมีสวัสดิการดูแลผู้สูงอายุและดูแลเด็กแรกเกิดถ้วนหน้าอย่างไม่ตกหล่น คนวัยทำงานก็จะสามารถอยู่ได้อย่างมีความสุขและมีศักดิ์ศรี สามารถไปทำงานได้อย่างเต็มที่โดยไม่ต้องเป็นห่วงอะไร หากรัฐบาลไทยลงทุนได้กับสิ่งปลูกสร้างที่หลายอย่างแทบจะไม่ได้ใช้ การลงทุนกับประชาชนทุกช่วงวัยก็ย่อมต้องทำได้เช่นกัน
นายพิธากล่าวว่า มีคนเถียงว่าประเทศไทยดีสำหรับผู้สูงอายุเป็นอันดับต้นๆ ของโลก จนคนต้องการจะมาเกษียณที่นี่ ซึ่งแม้จะเป็นข้อเท็จจริงแต่ก็เป็นเฉพาะสำหรับคนต่างชาติ ไม่ใช่สำหรับคนไทย เพราะหากไปดูรายได้ค่าเฉลี่ยของคนไทยในวัยทำงาน จะพบว่าอยู่ที่เดือนละประมาณ 8,000-9,000 บาท แต่รายจ่ายเฉลี่ยอยู่ที่ 8,500 บาทต่อเดือน เพราะรายได้ที่ได้มาทุกอย่างเข้ากระเป๋าเจ้าสัวหมด และยังต้องดูแลคนในบ้านอีก ดังนั้นคนไทยส่วนใหญ่ต่างไม่มีโอกาสที่จะออมเงิน
เหตุที่คนต่างชาติชอบมาเกษียณที่นี่เพราะประเทศของเขามีโครงสร้างที่ทำให้การออมเงินของประชาชนก่อนที่จะเป็นผู้สูงอายุเป็นไปได้ แต่สำหรับไทยไม่ได้เป็นเช่นนั้น การบอกให้ประชาชนออมเงินเพื่อเมื่อชราขึ้นมาจะได้ไม่เป็นภาระของลูกหลานและภาระของรัฐ จึงเป็นไปภายใต้โครงสร้างแบบนี้
พิธากล่าวต่อไป ว่าสิ่งสำคัญในการดูแลผู้สูงอายุและสังคมสูงวัย ประเทศไทยต้องมีอย่างน้อย 4 ขา ซึ่งประเทศไทยมีศักยภาพพอที่จะไปถึงเป้าหมายเหล่านั้น ได้แก่ 1) การปรับเพิ่มเบี้ยผู้สูงอายุ เพื่อให้ผู้สูงอายุมีรายได้เพียงพอต่อการดำรงชีพ 2) ศูนย์ชราบาล ให้ผู้สูงอายุสามารถมาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน ทำงาน เรียนรู้ทักษะใหม่ๆ เพื่อแก้ปัญหาผู้สูงอายุที่อยู่เพียงลำพัง 3) การออกแบบเมืองสำหรับคนทุกคน (universal design) ที่ทุกคนสามารถเดินทางได้ด้วยตนเอง ทุกวันนี้การเดินทางของผู้สูงอายุยังเป็นเรื่องยากลำบาก 4) การจ้างงานผู้สูงอายุ ทุกวันนี้แม้ภาครัฐพยายามจะให้เอกชนจ้างงานผู้สูงอายุ แต่ภาครัฐก็ต้องจ้างงานผู้สูงอายุเพิ่มเองด้วยเช่นเดียวกัน
“เราต้องให้ท่านมีโอกาส ไม่ใช่แค่การทำงานในภาคเอกชนกับบริษัท แต่สามารถทำงานที่มีคุณค่าและ สามารถเป็นฐานให้กับคนรุ่นใหม่ คนวัยกลางคนอย่างพวกผมช่วยกันพัฒนาไปด้วยกัน พวกเราเห็นคุณค่าของพวกท่านในประสบการณ์ที่ท่านมีกับสิ่งที่ทุกท่านได้ผ่านมาแล้ว” พิธากล่าว
