ผู้สื่อข่าวรายงานว่า คณะพนักงานสอบสวนคดีพิเศษ กรมสอบสวนคดีพิเศษ หรือ ดีเอสไอ ควบคุมตัว นายสามารถ เจนชัยจิตรวนิช และ นางวิลาวัลย์ พุทธสัมฤทธิ์ มารดาของนายสามารถ ผู้ต้องหาตามหมายจับ ในข้อหาร่วมกันฟอกเงินและสบคบกันฟอกเงิน เพื่อไปฝากขังที่ศาลอาญารัชดา โดยระหว่างที่มีการควบคุมตัวนางวิลาวัลย์ ขึ้นรถ ผู้สื่อข่าวได้สอบถามว่ามีอะไรจะพูดหรือไม่นางวิลาวัลย์ กล่าวว่า “ไม่ได้รับความเป็นธรรม” ส่วนทางด้านนายสามารถ ได้เปิดเผยระหว่างที่ควบคุมตัวขึ้นรถยนต์ว่า “อยากพูดแต่พูดไม่ได้” ก่อนที่ทั้งคู่จะถูกควบคุมตัวและขึ้นรถยนต์เพื่อไปยังศาลอาญารัชดา
นอกจากนี้ ในระหว่างที่ เจ้าหน้าที่ควบคุมตัวนางวิลาวัลย์ ขึ้นรถ และผู้สื่อข่าวพยายามเข้าไปสอบถามจนเกิดการชุลมุน นางวิลาวัลย์ ได้นำเศษกระดาษขนาด A4 ที่มีข้อความบางอย่าง ยัดใส่มือนักข่าว ซึ่งเอกสารดังกล่าวด้านหน้าคือ เอกสาร บันทึกแจ้งคำสั่งให้ปล่อยตัวชั่วคราว โดยมีข้อความว่า ตามที่นางสาววิลาวัลย์ พุทธสัมฤทธิ์ ผู้ต้องหาในคดีพิเศษ115/2567 กรณีกลุ่มผู้บริหารและ เครือข่ายของบริษัทเบียร์คอนกรุ๊ปจำกัดมีพฤติการณ์กระทำความผิดฐานฟอกเงินตามพระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการฟอกเงินพ.ศ 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม ได้ยื่นคำร้องให้ปล่อยตัวชั่วคราวในชั้นสอบสวนเสนอต่ออธิบดีกรมสอบสวนคดีพิเศษตามหนังสือ ฉบับลงวันที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2567 นั้น
คณะพนักงานสอบสวนคดีพิเศษที่115/2567 ได้ร่วมประชุมพิจารณาและมีมติไม่ให้ปล่อยตัวชั่วคราวผู้ต้องหารายนางสาววิลาวัลย์พุทธสัมฤทธิ์ เนื่องจากผู้ต้องหาอาจจะไปยุ่งเหยิงกับพยานหลักฐานตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา108/1(2) จึงขอแจ้งคำสั่งไม่ให้ปล่อยตัวชั่วคราวให้นางวิลาวัลย์ พุทธสัมฤทธิ์ ผู้ต้องหาทราบ ลงชื่อโดย ร.ต.อ.วิษณุ ฉิมตระกูล รองอธิบดีกรมส่งเสริมคดีพิเศษหัวหน้าคณะพนักงานสอบสวนคดีพิเศษ 115/2567
โดยด้านหลังกระดาษแผ่นดังกล่าว มีข้อความที่เขียนด้วยลายมือใจความว่าข้อความในกระดาษระบุว่า
(1) เรื่องเกิดปี 64 ตอนนั้นดิไอคนกรุ๊ปยังไม่มีปัญหาธุรกิจ เงินที่ได้มา ทำบุญกับกู้ยืม พอลก็ได้เซ็นชื่อ ไว้เป็นหลักฐานว่าได้คืนหมดแล้ว ได้ทำหนังสือออก มาให้แล้วมาให้แล้ว(2) ใครคือผู้เสียหาย
(3) จะฟอกเงินได้อย่างไร
(4)ไม่ได้รับความเป็นธรรม โดนกลั่นแกล้ง
(5)ไม่มีส่วนรู้เห็นในธุรกิจ ไอคอน เพราะไม่เคยเข้าไปยุ่งเกี่ยว
(6)จะไปยุ่งเหยิงกับพยานหลักฐานได้อย่างไร
(7) จะขอต่อสู้เพื่อให้ได้รับความเป็นธรรม จนกว่าชีวิตจะหาไม่
(8)ถ้าต้องโทษจนถึงตายจนถึงตายก็ถือว่าประเทศไทยไม่มีความยุติธรรม