”บางครั้งการหลงทางก็อาจจะทำให้เราพบเส้นทางใหม่ที่สวยงามกว่าที่เคยเจอ”
ใช่แล้วประโยคนี้ฟังไม่ผิดเพราะการเดินทางก็ต้องมีสักครั้งที่เราอาจจะหลงทางและไปพบเส้นทางใหม่ เรื่องราวใหม่และสถานที่แห่งใหม่ที่ไม่ได้อยู่ในแพลน แต่ใครจะรู้ว่าสถานที่แห่งนั้นกลับเป็นสถานที่สวยงามและอยู่ในความทรงจำของเราจนยากจะลืมเลือน
ช่วงนี้สถานการณ์น้ำท่วมในพื้นที่ภาคเหนือคลี่คลายลงแล้วและหลายจังหวัดในพื้นที่ภาคกลางก็เตรียมรับมวลน้ำเหนือกันต่อไป แน่นอนว่าอาจจะมีบางพื้นที่ริมแม่น้ำหรือพื้นที่ลุ่มต่ำที่ได้รับผลกระทบไมมากก็น้อย รองเท้าแก้วขอเป็นกำลังใจให้ทุกพื้นที่ผ่านพ้นวิกฤตนี้ไปให้ได้โดยเร็ว เพื่อจะได้กลับมาฟื้นฟูเมืองและสถานที่ท่องเที่ยวให้กลับมาสวยงามดั่งเดิม
อย่างที่จังหวัดน่านที่รองเท้าแก้วสุดแสนจะดีใจที่ได้ทราบข่าวว่าสถานการณ์คลี่คลายลงแล้ว โดยเฉพาะที่วัดภูมินทร์ วัดเก่าแก่ที่อยู่คู่บ้านคู่เมืองน่านมาเป็นเวลานาน มีสถาปัตยกรรมที่สวยงามโดดเด่น และจิตรกรรมฝาผนังกระซิบรักบรรลือโลก หรือที่รู้จักกันในชื่อ”ปู่ม่านย่าม่าน”ภาพวาดที่มีชื่อเสียงและได้รับว่าเป็นภาพที่สมบูรณ์แบบที่สุดในด้านขององค์ประกอบและอารมณ์ ไม่ได้รับความเสียหายจากเหตุการณ์น้ำท่วมหนักในครั้งนี้ แต่ก็ยังมีสถานที่และบ้านเรือนประชาชนที่ได้รับความเสียหายต้องทำการปรับปรุงฟื้นฟูต่อไป
สำหรับสถานที่ที่รองเท้าแก้วจะพาคุณผู้อ่านเดินทางต่อไปด้วยกันวันนี้ยังอยู่ที่จังหวัดน่านและอย่างที่เกริ่นไว้แต่แรกว่า การหลงทางไม่ใช่เรื่องที่แย่เสมอไปครั้งนี้ก็เช่นกัน หลังจากที่เราได้ไปปักหมุดไว้ที่หมู่สะปัน-บ่อเกลือ หมู่บ้านเล็กๆ ที่ไม่กี่ปีมานี้ได้กลายเป็นสถานที่ที่นักท่องเที่ยวถูกจัดให้เป็นลิสอันดับต้นๆของที่เที่ยวเมืองน่านเลยก็ว่าได้ แต่ด้วยความที่สะปันเป็นที่ถูกพูดถึงมากๆและนักท่องเที่ยวหลั่งไหลกันเข้ามาไม่ขาดสาย ทำให้หมู่บ้านแห่งนี้เต็มไปด้วยผู้คนมากหน้าหลายตา
หมู่บ้านเล็กๆริมลำธารต้นสายแม่น้ำว้า ซึ่งเป็นสายธารหลักของหมู่บ้าน ลำน้ำว้าบริเวณนี้ไม่ได้ลึกหรือกว้างมากนัก ลักษณะเป็นลำธารงดงามมีโขดหิน ในหมู่บ้านยังมีทิวทัศน์ของทุ่งนาและภูเขาที่สวยงามหลายจุด ซึ่งมีฉากหลังเป็นภูเขาน้อยใหญ่ของดอยภูคา เราเดินเที่ยวถ่ายรูปและหาอะไรกินที่หมู่บ้านสะปันไม่นานก็ต้องรีบออก เพราะที่พักในหมู่บ้านเต็มเกือบหมดลานกางเต็นท์ก็พลอยหายากที่หาได้ก็ยังไม่โดนใจ จึงตัดสินใจออกจากสะปันและไปหาที่พักอื่นเอาดาบหน้า
การเปลี่ยนแผนกระทันหันทำให้ต้องแข่งกับเวลาไปหา ที่พัก เราปักหมุดกว้างๆไว้ที่โครงการสถานีพัฒนาการเกษตรที่สูงตามพระราชดำริ บ้านสะจุก-สะเกี้ยง ขับตามทางมาเรื่อยๆก่อนจะเจอกับนาขั้นบันไดที่บ้านเวร สุดเขตของ อ.บ่อเกลือ อยู่เลยทางเข้าหมู่บ้านสะปันไปประมาณ 20 กิโลเมตร หมู่บ้านนี้ดูสงบและวิวสวยมากเหมือนยังไม่เป็นที่รู้จักของนักท่องเทียวมากนัก เราหยุดถ่ายรูปวิวนาขั้นบันได ก่อนจะลองหาทางเข้าไปในหมู่บ้านเพื่อหาที่พักและที่นี่เราได้เจอกับโฮมสเตย์”นาฮั่งวิว @บ้านเวร”(พี่ษา) แต่ที่พักก็เต็มซะงั้น เพราะเหมือนจะมีที่พักเจ้าเดียวและมีประมาณ3-4หลังเท่านั้นเอง
แต่ด้วยความที่เราชอบบรรยากาศและวิวทุ่งนาของที่นี่มาก จึงถามพี่ษาว่า พอจะมีที่กางเต็นท์ไหม พี่ษาคงเห็นใจและบอกว่า กางเต็นท์ได้แต่อาจจะไม่ค่อยสะดวกกัน ถ้าไม่ติดอะไรก็ยินดี และแน่นอนว่าเราไม่ติดและไม่กลัวเลย ขอแค่มีที่กางเต็นท์นอน มีที่อาบน้ำก็พอแล้ว ในที่สุดเราก็ได้กางเต็นท์นอนที่นาฮั่งวิวสถานที่ที่ไม่ได้อยู่ในลิสของเราเลยสำหรับทริปนี้
ระหว่างที่เรากำลังจัดแจงและกางเต็นท์อยูนั้นก็มีเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆเดินมาป้วนเปี้ยนใกล้ๆก่อนจะคุยกันและทราบว่าน้องชื่อ”หนูนา”เป็นลูกสาวของพี่ษานั่นเอง หนูนามาช่วยเรากางเต็นท์และชวนคุย และรับหน้าที่เป็นไกด์ด้วยการพาเราเดินเที่ยวตามทุ่งนาและเดินไปลำธารซึ่งไหลผ่านตัดหมู่บ้าน น้ำใสไหลเย็นสุดๆจนเราอดใจไม่ไหวต้องเดินลงไปแช่น้ำเล่น หนูนาพาเราเดินเที่ยวทั่วหมู่บ้าน
“ทำให้เห็นว่าผู้คนในหมู่บ้านเวรยังคงใช้ชีวิตแบบดั้งเดิม ทำนา ปลูกผัก เลี้ยงสัตว์ ใช้ชีวิตเรียบง่าย สงบสุข เป็นมิตรกับนักท่องเที่ยวมากด้วย และที่นี่ยังไม่มีที่พักมากนัก ส่วนใหญ่จะเป็นโฮมสเตย์ไม่กี่หลังเท่านั้นและโฮมสเตย์ของพี่ษาก็เป็นเจ้าแรกๆที่เริ่มทำธุรกิจนี้ “
หลังจากที่เดินเที่ยวเราก็กลับมาที่เต็นท์ อาบน้ำ เตรียมตัวกินหมูกระทะท่วมกลางอากาศที่เริ่มเย็นลงเรื่อยๆ ก่อนพี่ษาและหนูนา จะยกหมูกระทะมาให้เราที่เต็นท์ นั่งกินท่วมกลางอากาศหนาวเย็น 15-16องศา กับดาวบนท้องฟ้าส่องแสงระยิบระยับสวยงามสุดๆ จัดให้เป็นค่ำคืนที่สนุกและรู้สึกขอบคุณการเดินทางที่พาให้เรามาพบกับสถานที่ที่สวยงาม ณ ที่แห่งนี้ “บ้านเวร”จะอยู่ในความทรงจำของเราตลอดไป
สำหรับใครที่สนใจและอยากจะไปที่เที่ยวชมนาขั้นบันได ที่บ้านเวร เราแนะนำ “นาฮั่งวิว” เพราะเจ้าของใจดีและมีไกด์ตัวน้อยด้วย หรือสามารถเข้าไปชมภาพสวยและรีวิวประทับใจในเพจ”นาฮั่งวิว”ก่อนได้ ส่วนใครที่ผ่านไปเห็นวิวสวยๆก็ลองแวะเข้าไปติดต่อ เพราะเชื่อว่า นอกจากที่พักบ้านนาฮั่งวิวแล้ว ชาวบ้านน่าจะหันมาทำโฮมสเตย์กันมากขึ้น รอต้อนรับนักท่องเที่ยวให้มาสัมผัสกับธรรมชาติที่แสนจะสวยงามและเรียบง่ายเหล่านี้ …
-รองเท้าแก้ว-
